Snoekvissen Geertje 2013

Snoekuitje 17 november 2013 ‘t Geertje, Zoeterwoude.
Minder dan 5 snoeken met 17 ervaren vliegvissers is te weinig om van een geslaagde visdag te spreken.

Het weer was prima, vrijwel geen wind, de temperatuur rond de 8 graden en iedereen was voorzien van prima streamers. “Ze willen niet bijten” moest dus wel de conclusie zijn, want vissen kan iedereen, daar lag het ook niet aan.
Ter geruststelling vertelde een snoekvissers die in Zoeterwoude woont, dat het gisteren beter was, hij zat al de hele dag met dood aas en had ook niks gevangen. Nu hoor je wel vaker dat het gisteren, of vorige week, beter was, maar wij legden ons daar niet bij neer. Snoeken moet je zoeken, dat is bekend, en als je dan een snoekdag bij het Geertje hebt, betekent dat zoeken vooral roeien. Aanvankelijk lieten veel vissers zich midden op de plas drijven en visten vanaf de boot in waaiers de plas af. Maar al snel sloeg de onrust toe en werd er flink aan de riemen getrokken. Op zoek in de vaarten rond de NoordAa plas.

Leen was zo slim geweest om een elektromotor mee te nemen en dat leverde hem in plaats van roeitijd veel meer vistijd op. Dat werd beloond toen hij met Ton onder een brug doorvoer en zijn lijn achter de boot aan sleepte, de eerste snoek van de dag was een feit.

Toch leverde het besluit om de vaarten af te vissen niet veel op. Elke rietpol, elke inham werd wel afgevist, maar geen snoek. Een aantal vissers, waaronder Twan, Richard, Frans en ikzelf schakelden over op de spinhengel of dropshotten. Zelfs geen baars werd gevangen.
De lunch bij het Geertje leverde dus genoeg gesprekstof op, vooral over de alternatieven die ons nog restten. Die waren er niet en we begonnen met weinig hoop op betere vangsten de middagsessie.
Job en ik voeren de vaart in die naar Benthuizen leidt en die onderbroken wordt door een gemaal. Daar wilden we ons laatste beetje geluk proberen. De hele weg ernaar toe roeiend visten we ook die vaart af, beide oevers en het midden. Geen enkele aanbeet. Bij het gemaal, waar een brug langs loopt ging ik aan wal en gooide ik mijn dropshottwister langs de brug. Eindelijk had ik beet en ik haakte een poldersnoekje van een halve meter, maar te zwaar om te tillen. Dus haalde Job het schepnet uit de boot en ik probeerde ondertussen het snoekje aan de lijn te houden, maar een sprong uit het water en heftig schudden van de vis had tot gevolg dat het snoekje zichzelf onthaakte.
We besloten rond half vier om terug te gaan en deze visdag af te ronden.

Jammer dat de vangsten tegen vielen, maar in andere opzichten toch wel weer een geslaagde dag.