Wintervoorn in Kampen

Kampen ligt ongeveer 150 km van ons clubhuis dus was de animo niet groot toen we aankondigden dat we in Kampen het wintervoorn seizoen wilden afsluiten. Onze goede stekken als Brielle en Hoorn zijn we door vliegvisverboden kwijt; Spakenburg waren we al geweest en in Kampen hadden Marius en ik eerder deze winter goed gevangen.

Op zaterdag 7 maart 2015 gingen we er vissen .We hadden om 10 uur in Kampen afgesproken, acht man: Paul, Ben Beusker en Leen reden met mij mee. Frans en Eduard reden samen evenals Marc en Gert.
De vorige keer vingen we goed in een van de havens, dus ook nu parkeerden we aan de Veerweg. Om kwart over tien gingen de hengels in het water, afgesteld op wintervoorn, die diep – de haven is 2.50 meter diep- op de bodem ligt. In het najaar werkte dat perfect, nu voor geen meter. Niemand had aanbeten en dat was verrassend, want aan de korte oever van de haven zat een rij vaste stokvissers heel veel en grote voorns en windes te vangen. Ook zij hadden uitgepeild op de bodem, dat konden we zien en van ze horen.
Na een uurtje verkaste de groep naar de Burgwal waar het water een goeie meter diep was. Ook daar tegenvallend. Geen voorn wel regelmatig een baarsje. De groep splitste zich zo rond half een. Marc en Gert gingen verder de Brugwal af richting en centrum en uiteindelijk de IJssel. De anderen gingen richting auto bij de haven, om even een boterhammetje te eten. De vaste stokvissers waren vertrokken en een plaatselijke vliegvisser stond de ene na de andere voorn uit te water te trekken. Hij gaf ons de winnende tip: de voorn zit de hele winter hoog, was zijn mededeling en dat we in plaats van een tippet van drie meter moesten overschakelen naar een tippet van hooguit anderhalve meter. De dropper kon gerust op 80/ 90 centimeter, zo vertelde hij.
Een goed advies sla je niet in de wind en daarna begon het feest ook voor ons. In werpen, nimf laten afzinken, met de wind laten meedriften en dan opeens werd je beetverklikker helemaal weggetrokken. Nog maar af en toe een subtiel trillinkje, de meeste aanbeten waren overduidelijk.
Met z’n vijven (Paul, Frans, Ben, Leen en ik) vingen we in de middag zo rond de 80 voorns met af en toe een winde.
Marc en Gert zagen we in de middag niet meer, die hadden hun stek aan de Burgwal gevonden . Ter hoogte van de brug in Cellebroedersweg, waar het water van de Burgwal dieper was, ging het los. Uiteindelijk bleek dat zij ieder zo rond de vijftig mooie voorns hadden gevangen. Om die stek te vinden, hadden ze wel een paar honderd meter de Burgwal afgelopen en afgevist , hetgeen weer bewijst dat je vis moet zoeken. Een zeer geslaagde dag, goed weer en uiteindelijk ook goed gevangen.