Een Beetje Dom

Vliegvissen doe ik graag en zoveel mogelijk, maar om nou te zeggen dat ik er in uitblink (ik hoop niet dat te veel mensen dit beamen), dat gaat wat te ver. Gelukkig leven we in een vrij land want ik houd er ook een nogal wat, voor de vliegvisser, vreemd gedachtegoed op na.

Ik ben gek op spannende visverhalen, het mag dan zelfs aangedikt zijn, dat hoort erbij, maar ik smul van visblunders. Er staan ook mooie filmpjes van op Youtube. Leedvermaak is dan wel het mooiste vermaak, maar ikzelf blink ook niet uit in elegantie en finesse. Bij deze zal ik u mijn blunders van de laatste paar jaar voorschotelen, dan kunt u mij op mijn plaats zetten, wanneer ik u uit sta te lachen.

Hengelbreuk, een ramp voor elke visser. De laatste drie jaar heeft me dat even zoveel hengels gekost, een aardig gemiddelde.

– Je moet niet een rolworp inzetten als je ergens aan vastzit, knak!

– Je moet je lijn niet te strak aanspannen tijdens het optuigen, knak!

– Al helemaal niet je hengel op een winderige dag met de deur open tegen de auto zetten,

knak!

Allemaal domme blunders, die niet hoeven te gebeuren, vaak, in mijn geval, door gemakzucht.

Het vliegvissen heeft me niet alleen hengels gekost, de laatste jaren zijn daar ook drie telefoons en een digitale camera bijgekomen.

Mijn Bellyboat en ik hebben de neiging te zinken, elke keer als we precies midden op een groot meer zitten. Mezelf weet ik altijd net te redden, maar door de hoge NAP stand in mijn waadpak, geven mijn gadgets altijd de geest. Dit leeglopen van mijn Bellyboat komt puur door ongeduld: snel, snel vissen en dan vergeet je dus de dop te bevochtigen met speeksel wat de drijfcapaciteit niet bevordert.

Ik heb nog een andere manier gevonden om van mijn waadpak een wetsuit te maken: het OVM, gure wind, donker, en dan moet je plassen en ja als je dan kleiner geschapen bent dan je dacht (een gezonde dosis zelfoverschatting is mij niet vreemd), sta je in je waadpak te plassen. Ik merkte het pas toen een knie behaaglijk warm werd. Wat doe je in zo’n geval? Doorvissen natuurlijk!

Ik heb nog een hele reeks blunders waar hier geen ruimte meer voor is. Maar laat ik u als laatste niet onthouden wat op de Kyll gebeurd is. We hadden het, met een paar maten, een weekje heel gezellig gehad en goed gevangen. Alleen was het bloedheet, de laatste dagen zelfs over de 30 C. Na al dagen gestoomd te zijn in mijn waadkleding kreeg ik zin in een duik.

Ik ging dus in mijn nakie (ja ja ook enige vorm van exhibitionisme is mij niet vreemd) het water in. Het water was heerlijk totdat mijn huid begon te prikken, eerst plezierig maar daarna pijnlijk en over mijn hele lijf. Het bleek dat stroomopwaarts iemand aan het maaien was en de Kyll van oever tot oever en ook onder water bezaaid was met brandnetels. Welke conclusie kan je hier uit trekken? Goed dat ze die kanten bijhouden!

Tight Lines
Rene Wetters