Vliegvissen op de rivier

Vissen op de Merwede is een beetje als thuiskomen. Enkelen van ons zijn er geboren en getogen, en het is min of meer een vaste waarde in ons programma. Voor de locals lijkt het dan weer een Haagse invasie. En eerlijk gezegd deze keer was het wel een beetje zo.

Het eerste uitje sinds tijden georganiseerd door René, was een doorslaand succes. Op 22 augustus, stonden we met 18 man aan de waterkant, zonnig maar niet te, wat wil je nog meer. De nieuwe leden waren meer dan welkom en werden goed op weg geholpen. Niet dat het echt nodig was. Ze hebben lekker gevangen. Rene liep als een moeder kloek langs de waterkant. Wakend dat iedereen het naar zijn zin had. Al snel was duidelijk dat dat zijn wakend oog niet meer nodig was en kon ook hij zijn vlieg nat maken.

Met riviervissen ben je 18 man zo kwijt. De hoeveelheid visstekken is ronduit onbeperkt. Al zaten er deze keer stukken bij waar het vissen niet wilde lukken. Op het eerste stuk waar je direct tegen aan loopt lag teveel wier waardoor het vrijwel onmogelijk was om te vissen. Rechts daarvan, na het rietveld stond je wel goed en is er volop gevangen. Links na de eerste strekdam was het ook goed.

Frans stond op het gouden stekkie en was het meest succesvol van iedereen. Een enkele avonturier genaamd Gert liep nog veel verder weg en kwam vissend terug. Succesvol genoeg, en ook weer groot. Maar dan hebben we het ook over de mensen die uit deze streek komen.

De vangsten waren niet groot in aantallen, maar wel in de maten. Vele grote voorns, windes, roofblij en dies meer zijn er gevangen. Een aandachtspunt is wel het aanslaan. De hoeveelheid vis die gemist is, was misschien wel even groot als de aantallen die gevangen zijn. Misschien een onderwerp voor een nieuwe cursus?

Om 6:30 op staan en dan rond 20:00 weer thuis komen lijkt een lange dag. Maar als je aan de waterkant staat., zo nu en dan een visje vangt, in goed gezelschap bent, af en toe oog heb voor de aken die voorbijvaren, dan vliegt zo een dag voorbij.

René, bedankt voor een geslaagde dag.

Leo van kampen.
Tight lines