Oktober 2015 Kyllburg: opmerkelijke vangsten

Omdat mijn caravan moet worden ontdaan van de voortent, zodat het spul de winterberging in kan, combineer ik dat klusje met een paar dagen vissen in de Kyll. De laatste twee jaren tegen de sluitingsdatum van het visseizoen, de 15 oktober. Maakt niet uit of die datum midden in de week valt of in een weekeinde: 15 oktober wordt er niet meer gevist.

Ik was er maandag de 12e al. Om 5 uur ‘s-ochtends Wim Peeters van huis gehaald en doorrijden, we stonden om 10.30 – zelfs na koffie te hebben gedronken met Roger van de camping- in het water van de Kyll.
De eerste dagwas het vrijwel windstil en zacht, we visten op de bekende plekken en vingen redelijk forel. Het water was glashelder en de waterstand was gemiddeld: goed waden dus op alle stekken. Zelfs in dit jaargetijde vingen we mooie maatforellen op de droge vlieg, de bekende herteharen sedge, de peute en varianten daarop en een klein CDC-tje deed het ook goed. Vooral op stromend water hadden de forellen er zin in.
Dag twee, de dinsdag begon matig; het bleek mijn dag te worden. We hadden “achter de EDEKA” gestaan en het hele stuk stroomopwaarts afgevist en te weinig gevangen. Ik viste die ochtend met nimfen en scoorde weinig. Wim hield voet bij stuk en had er weer een droge vlieg aangebonden.
We pauzeerden om even wat te eten en daarna besloten we van stek te wisselen. Ik zou nu beginnen op het stuk waar Willem die ochtend was begonnen en andersom. Met verbijsterend resultaat voor mij: ik ving in een uur tijd 10 mooie forellen op de droge vlieg (beige Peute). Alsof ze in de rij lagen te wachten. Kenners weten dat je “achter de EDEKA” onder en tussen overhangende boomtakken vist, je werpt net als bij Tjechnimfen, maar dan met een droge vlieg. Ik hoefde niet van plek te wisselen, ik bleef verrast staan waar ik stond. En na een uur was het over… Geen aanbeet meer, geen draaiende vis, niks. Andere vlieg geprobeerd, stukje gelopen, het was over. Het was inmiddels hard gaan regenen en we vonden het tijd om een kop warme soep te gaan eten.
Woensdagochtend hebben we benut om visstekken te bekijken. Sankt Thomas, Malberg, Birresborn en Densborn. Even kijken hoe het er bij lag. Rond 11 uur werd het droog. Voor ons het signaal om weer te gaan vissen. We begonnen in Malberg en vingen daar niks. Door naar de doorwaadbare plaats, waar we toch weer een paar mooi vissen pakten. Letterlijk ieder een vis.
Rond een uur of 2 besloten we terug te gaan naar de camping. Die was inmiddels leeg, geen kampeerder meer te bekennen en al twee dagen had er niemand op die plek gevist. Het werd Willem zijn dag; met de droge vlieg, dit keer een CDC-creatie, ving hij de ene forel na de andere met als topper een forel van meer dan 35 cm. (gemeten aan de hand van de hengel). Ook ik begon daar te vangen nadat ik mijn tippet had verlengd naar bijna 4 meter en er een droge vlieg aan had gedaan. Het leverde enkele keren spectaculaire beelden op van forellen die opstegen om de vlieg te pakken die stroomafwaarts op ze af kwam drijven. In het glasheldere water een schitterend plaatje.
Ik zei al dat het Willem zijn dag werd: het begon met de grote forel die ik al noemde. Kort daarna kondigde de eerste vlagzalm zich aan, een kleintje, maar toch. Daarna een tweede, rond de 20 cm en al mooi gekleurd. Niet veel later, op hetzelfde stuk langzaam stromend water een explosie in het water. Wij gokken: barbeel, grote forel of wat. Het was een vlagzalm van 42 cm (gemeten adhv de hengel) Wij balen dat ik m’n fototoestel en Willem zijn telefoon had thuisgelaten, geen foto kunnen maken. Maar wat een mooie vis met die enorme “vlag”op z’n rug. Donderdag hebben we de caravan ingepakt. Op naar de wintervoorn, ook boeiend. (toch een foto: met dank aan vliegvissers.nl)