Snoeken met de vliegenhengel blijft spectaculair

Op zondag  19 november hadden we 10 roeiboten met elektromotor gehuurd bij Leo Groenendijk in Noorden. In het clubhuis was de inschrijflijst enkele weken tevoren al snel vol. Veel vliegvissers ( 20 man, twee per boot) voelen zich aangetrokken tot het  “grotere” werk: het vissen op snoek.

Ten eerste is het vissen op groot water al een belevenis. Cruisen met het bootje op een rustig tempo met de elektromotor biedt veel comfort. De tijd dat we een hele dag roeiend over de plassen zwierven is voorbij.  Deze nieuwe manier van vissen past overigens ook heel goed bij de hogere gemiddelde leeftijd van onze leden. Die trekken het niet meer om een hele dag te roeien, zo vermoed ik.
Ten tweede telt ook het aspect van gezamenlijk vissen. Op zo’n dag delen we de ervaringen en vooral als we binnen zichtafstand van de anderen een snoek vangen is, wordt er over en weer gejuicht. En foto’s gemaakt. We hadden dit keer een fotograferende gast, Erik van Rumpff, die een opleiding doet aan de fotoacademie en zijn camera voor een project richt op de hengelsport. Wij vulden voor hem het onderdeel vliegvissen in. De foto’s bij dit artikel zijn door hem gemaakt. Waarvoor dank.

Ten derde is het vissen op snoek aantrekkelijk. De voorpret begint bij het maken van streamers op de clubavond of thuis. Op de club (elke dinsdagavond vanaf 8 uur in het clubhuis van de GHV aan de Madesteinweg in den Haag)  tref je medevissers die zeer ervaren zijn in het maken van die streamers en die kennis graag delen.  Ook bij het werpen met die streamers (volgens sommigen alsof je een halve kip a aan je lijn hebt hangen) worden adviezen gegeven. Maar deze zondag kon je alle werpadviezen vergeten, het waaide in de ochtend rond windkracht 5, in de middag bijna 7.
Dat betekende dat veel vissers gebruik maakte van het feit dat we een elektromotor hadden: ze gingen de streamers voortslepen achter de boot.  Dat bleek een effectieve manier om te vangen.

Het totaal aantal  snoeken van de dag was 9.  Helaas had dus niet iedereen vis. En, dat moet gezegd worden, een enkele snoek werd gevangen met de spinhengel, dat mocht  ondanks dat we een vliegvisclub zijn, vanwege de harde wind.
Het laatste aspect dat ik wil noemen dat deze visdagen speciaal maakt is de lunchverrassing. Dit jaar hadden  de secretaris, namens het bestuur, voor iedereen een broodje worst in petto. Het werd ter plekke gemaakt  (opgewarmd dus) op een campinggas die op de bodem van de roeiboot stond. Het bestuur had ook voor roze koeken, biffiworstjes en frisdrank gezorgd.  Rond half een legde iedereen de roeiboot aan elkaar op een plek in de luwte. En konden we even met elkaar de ervaringen van de ochtend delen en een lekker warm broodje knakworst eten met een roze koek en cola na…..

Tot de volgende keer, Chris van Elk